biedak

biedak
{{stl_3}}biedak, -aczka {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}bjɛdak{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}Pl {{/stl_37}}{{stl_8}}-cy {{/stl_8}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_28}}-i{{/stl_28}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_10}}m, f {{/stl_10}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}nędzarz{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}Arme{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}r{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}f(m) {{/stl_15}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_27}}przen {{/stl_27}}{{stl_13}}nieszczęśnik{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}armer Kerl {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • biedak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. biedakacy || i {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek biedny, cierpiący biedę; nędzarz {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o kimś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • biedak — m III, DB. a, N. biedakkiem; lm M. ci biedakacy, te i, DB. ów 1. «człowiek biedny, cierpiący biedę; nędzarz» Dzielnica biedaków. 2. «człowiek nieszczęśliwy, wzbudzający współczucie» Biedak, jest ciężko chory …   Słownik języka polskiego

  • biedaczek — m III, DB. biedaczekczka; lm M. biedaczekczki, DB. biedaczekczków zdr. od biedak w zn. 2 Biedaczek zapomniany przez najbliższych …   Słownik języka polskiego

  • biedny — biednyni, biednyniejszy 1. «nie mający wystarczających środków do zaspokojenia potrzeb życiowych; niezamożny, ubogi» Biedna rodzina. ◊ Biedny jak mysz kościelna «bardzo biedny» 2. «świadczący o biedzie, niewiele wart, skromny, zniszczony» Biedny… …   Słownik języka polskiego

  • chudziak — m III, DB. a, N. chudziakkiem; lm M. i, DB. ów «ze współczuciem o człowieku chudym, wychudzonym, mizernym; chudzina» przen. «człowiek nieszczęśliwy, godny współczucia; biedak, nieborak» …   Słownik języka polskiego

  • dziad — m IV, DB. a, W. dziadzie pot. dziadu Ms. dziadzie; lm M. y, DB. ów 1. «żebrak, zwłaszcza stary człowiek żebrzący; w ogóle biedak» Dziad kościelny. Przyszedł dziad po prośbie. ◊ Dziad kalwaryjski «żebrak chodzący po odpustach i zarabiający… …   Słownik języka polskiego

  • golec — m II, DB. goleclca; lm M. ci goleclcy, te goleclce, DB. goleclców 1. W. goleclcze (goleclcu) zwykle żart. → golas 2. W. goleclcze (goleclcu) pogard. «człowiek ubogi, biedak bez grosza» Wyszła za mąż za golca. 3. B.=M.; lm MB. goleclce → golizna w …   Słownik języka polskiego

  • hołysz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów przestarz. «człowiek biedny, zubożały; golec, biedak» ‹ukr.› …   Słownik języka polskiego

  • kalwaryjski — przym. od kalwaria Stacja kalwaryjska. ◊ Dziad kalwaryjski «biedak, nędzarz, żebrak» ◊ Rymy (wiersze) kalwaryjskie «rymy (wiersze) pozbawione artystycznej wartości; rymy odpustowe, częstochowskie» …   Słownik języka polskiego

  • łazarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «człowiek osłabiony, wycieńczony przez chorobę, złe warunki; nędzarz, biedak» ‹od imienia postaci biblijnej› …   Słownik języka polskiego

  • mizerak — m III, DB. a, N. mizerakkiem; lm M. i pot. «wymizerowany, wątły człowiek (czasem: chude, słabe zwierzę); chuchro, chudzielec, mizerota; biedny, ubogi człowiek; biedak, nędzarz» Blady, wychudły mizerak. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”